In het jaar 2014 kwam Israël voor het eerst te zitten met een wateroverschot. Een kleine eeuw geleden was deze situatie wel anders. Het water was zo schaars dat sommige kibboetsen maar 1 kopje water per dag voorschreven voor de persoonlijke consumptie en hygiëne van de inwoners.
In vergelijking met de laatste prijsverlaging in januari en juli 2014, is de waterprijs sinds 1 januari
2015 met 10% gedaald. Deze prijsverlaging is mede mogelijk gemaakt door de innovatieve watertechnologieën en gedreven bedrijven en organisaties die betrokken zijn met de Israëlische watersector. Decenniën heeft het Israëlische ministerie samen met de industrie er hard voor gewerkt om de watervoorziening zo efficiënt mogelijk te krijgen en het gat tussen vraag en aanbod te verkleinen. Dat deze doelstelling is behaald komt mede door het lange termijn recycle plan van het Israëlische ministerie waarbij de techniek ontwikkeling en het in stand houden van het waterpeil veelvuldig aanbod komt.
Zie hieronder de punten hoe Israël in stappen haar doelstelling van een watertekort naar een wateroverschot heeft bereikt.
- Cultuur van behoud. Al sinds de onafhankelijkheid van Israël moet er rekening worden gehouden met het waterpeil. Om het waterpeil te behouden en zo efficiënt mogelijk om te gaan met water is lastig, dit komt mede door de gevoelige politieke situatie waar in zij zitten. Het efficiënt omgaan met water is zodanig geïntegreerd in de cultuur dat Israëliërs zijn gewend om de waterleiding af te sluiten wanneer dit niet in gebruik is. Deze simpele oplossingen werden aangemoedigd door het ministerie die ervoor zorgde dat deze middelen duidelijk werd gecommuniceerd naar de gemeenschap via billboards, televisie, advertenties, stickers. Daarnaast gingen de Israëliërs nog een stap verder om mensen aan te moedigen, men moedigde elkaar aan alleen water te gebruiken om zeep af te wassen en koppels werden aangeraden om met elkaar te douchen of te wel ‘‘Zionist douche’.
- De waterbedrijven in Israël hebben een grote rol gespeeld in het behoud van het waterpeil en dan met name vanwege hun rol binnen de agrarische sector en in de land en tuinbouw architectuur. Een van de vele voorbeelden is Netafim, zij hebben het gerenommeerde druppel-irrigatie systeem uitgevonden. Dit systeem voedt een plant met een druppels water gedurende dag. Door dit mogelijk te maken kon een boer zo efficiënt mogelijk de planten water geven, zonder water te verspillen. Deze technologie heeft plaats gemaakt voor het besproeien van land en maakte het mogelijk om met zo min mogelijk verspilling groente en fruit te verbouwen.
Ook is de techniek Ecotrap, een van de technieken die veel wordt gebruikt in de urinoirs in Israël. Ecotrap maakt het mogelijk om geen water te hoeven gebruiken in urinoirs. De techniek is vrij voor zichzelf sprekend, de urinoir maakt gebruik van een vloeibare ‘ecotrap’ dat lichter is dan urine, dus de urine zakt door de ecotrap naar de riolering en zorgt ervoor dat er geen nare luchtjes vrij komen. - Israël maakt veel gebruik van ontzilting, waar zoutwater wordt gefilterd tot zoet/ neutraal water. In het afgelopen jaar bestond 35% van het water in Israel uit ontzilt zeewater. Er wordt verwacht dat dit percentage in 2015 zal stijgen naar 40% en in 2050 op 70% zal zitten. De grootste ontzilting fabriek staat in Palmachim en is tegelijkertijd ook de grootste ontziltingsfabriek ter wereld. In Hadera staat de grootste fabriek waar zeewater via een omgekeerde osmose wordt ontzilt. Het ministerie wil hier graag in door ontwikkelen en investeren. Er wordt verwacht dat er ook een ontziltingsfabriek komt in Ashdod, waar een gaspijplijn komt te liggen, zodat er direct energie geleverd kan worden aan de fabriek. Dit zal de kosten wederom verlagen, aangezien de kosten van ontzilten vrij hoog liggen en zo’n 0,50 per kubieke meter kosten.
To read the article in English click here.
