Pakkende melodieën, grappige beelden, nieuwe mode trends, eigenzinnige ideeën, unieke rituelen en gedenkwaardige dansen zweven rond het web iedere dag, wat de verspreiding sneller dan anderen, onze aandacht grijpt en ons inspireert om te klikken ‘delen’ of ‘liken’.

Deze “memen” als velen van hen worden genoemd worden, zijn gedeelde elementen van de cultuur die via het internet naar een anderen verspreid worden vanuit een individu.
Om beter te begrijpen hoe deze culturele “virality” werkt, heeft Professor David Eilam van de Tel Aviv universiteit een studie uitgevoerd om het licht te werpen op de bouwstenen van virale content en de verschillende manieren waarop het wordt gebruikt om de traditionele rituelen en praktijken te behouden.

Grumpycat Meme

De term “meme,” werd als eerst bedacht in 1976 door evolutiebioloog Richard Dawkins en verklaart de manier waarop culturele informatie verspreidt wordt. In zijn boek ‘The Selfish Gene’, suggereert Dawkins dat net als genen dragen we de genetische eigenschappen van de ene persoon over naar de andere, “memen” hebben een unieke manier van overdracht van culturele informatie door zichzelf te vermenigvuldigen en verspreiden van de ene geest naar de andere. Echter, Dawkins onderzoek bleef onvolledig. Nu hebben Professor Eilam en een team van onderzoekers een manier gevonden om zowel de kwalitatieve als kwantitatieve methoden van memes te volgen en het versterkt Dawkins oorspronkelijke theorie dat beide genen en memen evolueren op een gelijkwaardige manier.

Een virale meme is wat je er zelf van maakt

Volgens Eilam’s onderzoek, verschijnen memes en pakken zij een willekeurig moment. “In de cultuur, in tegenstelling tot in de biologie, is er eigenlijk geen reden waarom bepaalde stijlen van muziek, architectuur of mode de overhand hebben. Zolang de handelingen kort, eenvoudig en herhaaldelijk gebruikt worden, hebben ze de potentie een ​​meme te worden, legt Eilam uit. In de studie, ontdekken de onderzoekers bij professor Eilam ook dat eigenzinnige acts of kenmerkende uitdrukkingen die vaak voor of na een ritueel plaatvinden, het gaat om hoe en waar en die essentieel zijn om te bepalen of een meme aanslaat.

“De variabiliteit die we hebben in rituelen heeft hetzelfde belang als de variatie heeft in de biologie. De basis van de evolutie is variabiliteit en in zekere zin gelden dezelfde regels die gelden voor de evolutie in de biologie als hoe deze kunnen worden toegepast op de cultuur, “zegt Prof. Eilam.

De eigenaardige handelingen van individuen kunnen eventueel worden herhaald door anderen, een integraal onderdeel van een ritueel of wezen zorgt echter voor een nieuwe meme. “Nu hebben we een manier om dezelfde tools die we gebruiken in de biologie, toe te passen om een meer solide begrip voor culturele informatie te creëren en te gebruiken, gevonden”, legt Prof. Eilam.

Het bijhouden van tradities, betekent trouw blijven aan jezelf

Het team van Prof. Eilam heeft online een traditionele bruiloft dans in Zuid-Afrika geobserveerd en onderzocht genaamd de “Umsindo,” uitgevoerd door de Zulu-stam. In deze dans is de hoge trap, de meme van de dans en werd uitgevoerd door alle 19 deelnemers. Maar in de tussentijd houden de dansers zich bezig met hun eigen extra eigenzinnige bewegingen, voor en na het uitvoeren van de hoge trap en lijken daardoor meer op free-style dansers. De onderzoekers vinden dat het hebben van vrijheid om unieke bewegingen toe te voegen het gemakkelijker maakte om de een hoofdact te pakken maar in de eerste instantie gestimuleerd wordt door zelfexpressie en creativiteit.

Het team onderzocht ook de traditionele Joodse “tefillien” ceremonie, waarin joodse mannen een leren band wikkelen om hun arm, als onderdeel van hun ochtendgebed.

Prof Eilam stelt: “toen we begonnen met deze traditie te analyseren, hebben we niet veel verschillen zien. Maar na zorgvuldige observatie, merkten we dat 70% van de mensen daadwerkelijk iets anders deed. Er waren slechts 11 handelingen van de 67, die alle mannen gelijk deden. “Het feit dat de mannen dit zeer specifieke eeuwenoude ritueel aan het beoefenen zijn en in staat zijn om een ​​zekere mate van flexibiliteit uit t drukken, is het behoud goed voor de meme die tot vele jaren teruggaat. Het is moeilijk om zich te houden aan 10 of 20 acts en veel gemakkelijker om gewoon dit al mee te krijgen.

Om de dingen in een meer moderne context te brengen, dit jaar bracht de “Ice Bucket Challenge” de internet hype waarbij mensen de uitdaging aangingen door een ​​emmer ijs op hun hoofd dumpen om geld in te zamelen voor het goede doel en het bewustzijn te verhogen. Iedereen.. van Bill Gates tot aan Justin Timberlake, namen een video op maar het was niet het feit dat ze goot een emmer ijs over hun hoofd gooide dat hun video’s go viral maakte, het was hun creatieve benadering van deze universele uitdaging.

Dus de volgende keer dat er gegiechelt wordt om een ​​grappige video, een virale dans bekeken wordt of een hilarische foto op Facebook passeert dan weet je dat op een bepaalde manier bijdraagt aan een breder gevoel van culturele replicatie en evolutie. Dan moet je wel twee keer bedenken voordat je op ‘delen’ klikt!

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=-4jwzan3AyA[/youtube]

Bron: http://nocamels.com/2015/02/viral-content-memes-research-study/